မဂၤလာပါရွင္...

ဒီေန႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုအထူးအဆန္းေလးတခုနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေနာ္။သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္းသေဘာက်မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဘာလည္းဆုိေတာ့ သူမေလးရဲ့အကိုပို႔လာတဲ့ေမးလ္လင့္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ ကဲသိခ်င္ရင္ေတာ့ေအာက္မွာဆက္ဖတ္ေပါ့...

Dear All, This web site is for international passport record web link. U only needs to type your family name, last name and country. It’s very surprise, you can see your personal information data inside. Note: For Myanmar national , need to type first name instead of family name box. Please see the example.

E.g name = Toe Toe Aung

Family name = Toe

Last name = Toe Aung

ဒါကေတာ့လင့္ေလးေပါ့...

http://www.scrolllock.nl/passport/home.htm
စမ္းၾကည့္ေနာ္...ဘာေတြထူးလည္းသိခ်င္တယ္ဟုတ္...

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏုိင္ပါေစရွင္။

ဒီေန႔မနက္အေတာ္ထူးဆန္းတယ္၊ ဒီမွာေနတဲ့၂ႏွစ္အတြင္းဒါပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ျမင္ဖူးျခင္းပါ။ပိေတာက္ပင္ေတြ

ရွိတယ္၊ ပိေတာက္ပန္းေတြပြင့္တယ္ဆုိတာကိုေတာ့ၾကားဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကပိေတာက္ခေရဇီမဟုတ္

ေတာ့ အမွဳမဲ့အမွတ္မဲ့ပါပဲ။ ဒီေန႔မနက္ေတာ့ အလုပ္ကိုအသြား လမ္းကူးဖို႔မီးပိြဳင့္ေစာင့္တဲ့ေနရာမွာ အမွတ္မထင္

ေတြ႔လုိက္တာပါ။ အရင္ရက္ေတြက အျခားလမ္းကသြားတာဆုိေတာ့ မသိဘူး။ လမ္းအကူးမီးပြိဳင့္ေစာင့္ေနတုန္း

ပိေတာက္ပန္းန႔ံရတယ္ဆိုၿပီးၾကည့္လုိက္ေတာ့လားလား...ကိုယ္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာပန္းေတာက္ပန္းေတြပြင့္ေန

တာပါလား။ အံ့ၾသသြားမိတယ္...ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္သြားတယ္။ ထင္တာက တပင္ထဲပဲလို႔ထင္တာဘယ္ဟုတ္မ

လည္းအဲ့ဒီတလမ္းလံုးပိေတာက္ပင္ေတြခ်ည္းပဲၿပီးေတာ့ပင္တိုင္းပန္းပြင့္ေနတာ လွလိုက္တာအရမ္းပဲ။ကိုယ္ဓါတ္

ပံုရုိက္မိတဲ့အပင္က အေသးဆံုးအပင္ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ထပ္ဓါတ္ပံုေတြထပ္လိုခ်င္တာ အလုပ္ခ်ိန္ကလည္းနီး

ေနၿပီမို႔ ထပ္မရုိက္ျဖစ္လိုက္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္ေနတယ္၊ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ေနမိတယ္၊ ပိ

ေတာက္ပန္းနံ႔ေလးရွဴရင္းလမ္းေလွ်ာက္ရတာ ဘ၀င္ကိုေခြ႔လုိ႔။ ေနာက္ေန႔လည္းအဲ့ဒီဖက္လမ္းကပဲသြားမယ္စိတ္

ကူးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ပိေတာက္ပန္းကေတာ့ ေန႔တိုင္းရွိခ်င္မွရွိေနမွာေလ...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့...

ကိုယ့္ဂ်ီေတာ့စေတးတပ္မွာ”ပိေတာက္ပန္းဆုိတာဘယ္လုိဟာလညး္၊ ဘယ္လိုအန႔ံရွိလည္းဆိုတာသိသြားၿပီ”

လုိ႔ေရးထားေတာ့ အကိုကလည္း သူ႔စေတးတပ္မွာ ”သမီး...စိတ္ေကာင္းေကာင္းထား၊ပုလင္းလွဳပ္ေသာက္တဲ့“

ေရးထားေသး။ ကိုယ္ကကိုယ့္ေျပာေနမွန္းမသိဘူး။ အလိုက္မသိ အကိုေရဘယ္သူကဘာျဖစ္လို႔လည္းသြားေမး

ေနေသး။ အဲ့လိုလည္တာပါ...ဟဟဟ

မဂၤလာပါရွင္။ဒီေန႔ဆိုသူမေလးျမန္မာျပည္ကခြဲလာတာ၂ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ေပါ့။ဒီ၂ႏွစ္အတြင္းမွာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ေန႔ေတြ ရွိသလိုစိတ္အားငယ္၊ ၀မ္းနည္းခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။ဆံုးရွဳံးခဲ့တာေတြရွိသလို၊ပိုင္ဆုိင္ခဲ့ရတာ ေတြကလည္းအမ်ားသားပါ။မိတ္ေဆြစစ္၊မိတ္ ေဆြသစ္ေတြရခဲ့သလို..မိတ္ေဆြတု၊မိတ္ေဆြေယာင္ေတြနဲ႔လည္း ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အေတြ႔ႀကံဳသစ္ေတြလည္းရခဲ့သလို၊ အဲ့ဒီအေတြ႔ႀကံဳေတြထဲကပဲသင္ခန္းစာေတြလည္းအမ်ား ႀကီးရခဲ့တယ္။

ေအးေအးေဆးေဆးေနတက္တဲ့ကၽြန္မမွာ သူငယ္ခ်င္း၊မိတ္ေဆြအမ်ားႀကီးမရွိပါဘူး။လက္ခ်ိဳးေရၾကည့္ေတာင္ လက္၁၀ေခ်ာင္းမျပည့္ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္းကိုယ့္မွာ သူငယ္ခ်င္းအမ်ားႀကီးမရွိခဲ့ဘူး။ ကိုယ္နဲ႔သိပ္မခင္ရင္၊ မရင္းႏွီးရင္ စကားမေျပာတက္တာအက်င့္မို႔ အေပါင္းသင္းမမ်ားတာ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ထင္လိမ့္မယ္ သူမေလးက မာနႀကီးလို႔လားေပါ့...လံုး၀မဟုတ္ပါဘူး။ မွန္တာေျပာရရင္ ေၾကာက္တာပါ၊ဘာကို လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္က သြားေခၚလုိ႔ကိုယ့္ကိုျပန္စကားမေျပာမွာ၊ ကိုယ္ကရီျပလို႔ကိုယ့္ကိုျပန္မရီျပမွာကိုသိပ္ ေၾကာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေရမရအဖတ္မရစကားေတြေျပာ၊ ၿပိဳင္ၾကဆုိင္ၾကမွာကိုလည္းသိပ္မုန္းတယ္။

ကံေကာင္းပါတယ္၊ အခုကိုယ္နဲ႔တြဲတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကတစ္ေယာက္မွအဲ့လိုထဲကမပါလုိ႔။ ေပါင္းတာကလည္း ကိုယ့္ထက္ ၅ႏွစ္ႀကီးတဲ့မမတေယာက္၊ ၁၀ႏွစ္ႀကီးတဲ့မမတစ္ေယာက္ ဒါပဲရွိတယ္။ က်န္တာကအကိုႏွစ္ေယာက္၊ ေနာက္ထပ္ကိုယ့္ထက္၃ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရွိေသးတယ္။ သူနဲ႔က ရြယ္တူေတြလုိပါပဲ၊ နင္နဲ႔ငါနဲ႔ပဲေျပာတယ္။ သူကေတာ့ ဒီမွာေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔ကစခင္တဲ့၊ ဒီေျမမွာ ပထမဦးဆံုးစခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ။ ျမန္မာျပည္မွာလည္းကိုယ္တို႔ေက်ာင္းကပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ႏွစ္ႀကီးေတာ့သိဘူး။ ကိုယ္ေက်ာင္းစတက္တဲ့ႏွစ္မွာ သူကေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီ။ အဲ့ေကာင္ကိုလည္းအရမ္းခင္ပါတယ္။

ကိုယ့္ထက္အႀကီးေတြဆိုေတာ့ဆုိးလုိ႔ေကာင္းတာေပါ့။ သူမေလးကိုဆုိ သူတို႔ ညီမအငယ္ဆံုးေလးလုိ ခ်စ္ၾကတယ္။ မမတို႔အကိုတို႔ကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆုိေတာ့ ဒီမွာေနတဲ့၂ႏွစ္တာတေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္မွာရွိတဲ့အခက္အခဲမွန္သမွ် ၀ိုင္းကူေျဖရွင္းေပးက်တယ္။ ေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္းေက်ာင္းတက္တုန္းကမို႔ စာက်က္ပ်င္းတဲ့ သူမေလးကို စာက်က္လြယ္ေအာင္၊ နားလည္လြယ္ေအာင္ကူညီေပးတယ္။ အဆိုင္းမန္႔ေတြကိုတင္ကာနီးမွလုပ္တက္တဲ့သူမေလးကို ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးမယ္။ အကိုတေယာက္ဆို ပေရာဂ်က္ႀကီးတခုလံုးကိုသူပဲလုပ္ေပးတာ။ အဲ့လိုခ်စ္ၾကတာ။း)

အလုပ္မရခင္မွာလည္း စိတ္မေလရေအာင္၊ အားမငယ္ရေအာင္ အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ အလုပ္၀င္မယ္ဆုိေတာ့လည္း အခက္ခဲမရွိေစရေအာင္၊ အားလံုးသင္ေပးတယ္။ ကိုယ္ကအခုမွအလုပ္ဆုိတာကိုစသိမွာေလ။ အကိုတို႔မမတို႔က ဟိုမွာထဲက အလုပ္လုပ္ဖူးတယ္။ ကိုယ္ကဟိုကေက်ာင္းၿပီးၿပီးခ်င္းဒီမွာေက်ာင္းလာတက္၊ ဒီကေက်ာင္းၿပီးၿပန္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းအလုပ္တန္း၀င္ေတာ့ ဘာအေတြ႔ႀကံဳမွရွိေသးတာမဟုတ္ဘူးေလ။ အကိုတို႔ မမတုိ႔ အားလံုးေက်းဇူးအထူးပါ။

သူမေလးဒီမွာရွိေနစဥ္တေလွ်ာက္လံုး ကူညီေပးခဲ့တဲ့ သူမေလးရဲ့ ဦးေလးနဲ႔အန္တီေလးတုိ့ကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးပါ။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ၊ေမေမနဲ႔ေမာင္ေလး၊ညီေလးေတြကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ သူမေလးဒီလို တေယာက္တည္းရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ေဖးမ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးခဲ့တဲ့ ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီးကို ေျပာမျပတက္ေအာင္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေဖနဲ႔ေမ့ရဲ့ သမီးျဖစ္ခြင့္ရတာကိုလည္းဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမေလး အားတက္ေအာင္အၿမဲ ေဘးမွာရွိေနေပးခဲ့တဲ့ေမာင္ေလး၊ညီမေလးေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ မိုးသည္းထဲမွာေကာက္ေတြ႔ခဲ့တဲ့ သူမေလးရဲ့အခ်စ္ရဆံုးတစ္ေယာက္ေသာသူကိုလည္း ေက်းဇူးပါလို႔....ေနာက္လာမည့္ႏွစ္ေတြမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ကံေကာင္းျခင္းေတြပဲပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း.....

အားလံုးအားလံုကိုေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္....ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏုိင္ၾကပါေစ။

လာမယ့္ေသာၾကာေန႔ဟာ Labour Dayေန႔ MayDayေန႔ေပါ့။ အမွန္ဆုိ ကိုယ္တို႔ ရံုးပိတ္ရက္ ၃ရက္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ကာ စေနေန႔ကို တစ္ပတ္ျခား ဆင္းေပးရတာမို႔ ဒီတခါ စေနေန႔မွာ သူမေလး ရံုးဆင္းေပးရမယ္။ ေန႔တ၀က္ထဲပါ၊ ဒါေပမယ့္ တေန႔လံုးဆင္းေပးရတာနဲ႔မထူးမျခားနား။ ၂နာရီရံုးဆင္းၿပီးတာနဲ႔ ေစာေသးတယ္ဆုိၿပီးၿမိဳ႔ ထဲမွာ သေ၀ထိုးေနတာနဲ႔ ခါတုိင္းရံုးဆင္းခ်ိန္မွပဲအိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။

အဲ့ဒါၿပီးေတာ့ May ၉ရက္ေန႔က Vesak Dayေန႔...စေနေန႔ အဲ့ဒီအပတ္က်ကိုယ္ကနားရမယ္။ အဲ့ဒါၾကားၿပီး ဖ်ားသြားတယ္။ ဟိုးအရင္ ေသာၾကာ၊စေန၊တနဂၤေႏြပိတ္ရက္ဆက္တုိက္ ကိုယ္ရခဲ့တုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္လို႔။ ကိုယ္လုပ္ရမယ္လည္းဆိုေရာ.....ေအာ္....စိတ္စိတ္စိတ္။

မေန႔က အိမ္ေျပာင္းတယ္၊ သူမေလးအေဒၚအိမ္ကိုပါ။ အေဒၚေတြကသူတို႔နဲ႔လာေနေစခ်င္တာ၊ ဒီကိုေရာက္စထဲကပဲ။ ကိုယ္ကလည္းမေနခ်င္ဘူး၊ ဟိုေရွာင္ဒီေရွာင္နဲ႔။ အခုေတာ့မရေတာ့ဘူး။ :) လာမယ့္ ၂၈ရက္ေန႔ဆုိ ကိုယ္ဒီကိုေရာက္တာ ၂ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။ ၂ႏွစ္အတြင္းမွာ အိမ္၄ခါေျပာင္းဖူးတယ္။ ပထမဦးဆံုးဒီေျမကိုစေရာက္တုန္းက ေနခဲ့ရတဲ့၀န္းက်င္မွာအခုျပန္ေနရတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းကလုိပဲအခုလည္း တခန္းထဲမွာ တေယာက္တည္းေနရတယ္။ ဒီကိုစေရာက္ေတာ့ ကိုယ္က လူတက္ႀကီးလုပ္ၿပီး အေဒၚေတြကို အေၾကာင္းမၾကားထားဘူး၊ ေက်ာင္းကရွာေပးတဲ့ အိမ္မွာပဲေနလုိက္တယ္...အဲ့ဒီတုန္းက ကံေကာင္းတယ္ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာ တခန္းထဲကို ၂၅၀ပဲ အားလံုးအၿပီးစီး ။ စလံုးအိမ္ေပါ့၊ သေဘာေကာင္းပါတယ္၊ ကေလးေလး၂ေယာက္ရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ႔သိပ္တည့္တာ၊ တည့္မွာေပါ့ ကုိယ့္ဆုိ သူတို႔က သူတို႔နဲ႔ရြယ္တူလိုသေဘာထားတာ။ ဟဟဟ...အဲ့ဒီမွာ ၈လေလာက္ေနၿပီး ကိုယ့္အေဒၚရဲ့ေယာက္ခမ စလံုးအဖြားႀကီးအိမ္မွာ ၈လေနတယ္။ အဲ့ဒီအိမ္မွာလည္း ရီရတယ္၊ အဖြားက အဂၤလိပ္စကားေျပာတက္ဘူး တရုတ္လုိပဲေျပာတက္တယ္။ ကိုကလည္း တရုတ္လုိကို ကြိစိကြစိေလာက္ပဲေျပာတက္တာ။ ၂ေယာက္စလံုး ဘရုတ္ကန္းေတြကိုျဖစ္လုိ႔။ ကိုယ့္အေဒၚက ကိုယ့္ေနၿပီး ၁ေလာက္အၾကာမွာ ထုိင္းကိုခရီးထြက္သြားတာ။ အဘြားအိမ္မွာေတာ့ ပိုလီတက္ေနတဲ့မိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ တြဲေနရတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္၁လျပန္လုိက္ေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္ကျပန္လာေတာ့အဖြားအိမ္မွာမေနခ်င္ေတာ့ဘူး၊ အေဒၚေတြကိုလည္းအေၾကာင္းမၾကားခ်င္ဘူး အဲ့ဒီေတာ့ ဦးေလးကိုအိမ္ရွာခိုင္းလုိက္တယ္။ အဲ့ဒီအိမ္မွာ ၈လေက်ာ္ေနတယ္၊ တခန္းထဲကို ၃ေယာက္ေနရတယ္။ တလကို ၃၄၀ေက်ာ္ေပးရတယ္၊ ကိုယ္လည္းေနာက္ထပ္အိမ္ထပ္မရွာခ်င္ေတာ့ ေပၿပီးေနေနတာ။ အေဒၚေတြသိေတာ့ ဟိုအိမ္လာေန၊ဒီအိမ္လာေနျဖစ္ကုန္ေရာ။ အစက အမ်ိဳးမ်ိဳးေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေသးတယ္.......ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း..........။

အိမ္ေျပာင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအကိုအမေတြလာေျပာင္းေပးတယ္၊ အန္တီေလးတုိ႔က အိမ္မွာေစာင့္ေနတာ၊ အေဒၚေတြအကုန္ပဲ။ သူတို႔ကေပ်ာ္ေနတာ.. သူမေလးေျပာင္းလာတဲ့အထိန္းအမွတ္နဲ႔ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ၊ တုိဟူးေႏြး၊ ေရႊရင္ေအး၊ ရွမ္းတိုဟူးသုတ္ေတာင္လုပ္ေကၽြးေသး....ေဟေဟ။

ညေန အကိုအမေတြကို MRTလိုက္ပို႔ၿပီး၊ ဦးေလးကလာမယ္ဆိုလို႔ ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ ေမြးေန႔အႀကိဳဦးေလးကို Swensen's မွာထမင္းလုိက္ေကၽြးတယ္။ ဦးေလးက Chicken Bake Riceစားတယ္၊ ကိုယ္က Chilli Fish Pastaစားတယ္၊ အခ်ိဳပြဲကေတာ့ Banana Splitစားတယ္။

Chilli Fish Pasta
Banana Split

ဦးေလးစားတာေတာ့မရိုက္လိုက္ေတာ့ဘူး။ ဟိဟိ

အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏုိင္ပါေစရွင္။

ကၽြန္မတို႔ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြ၊ေႏြးေထြးတဲ့ အခ်စ္ေတြကိုရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ဆံုးေအာင္လုပ္လုိက္တဲ့အဓိကတရားခံက ဘယ္သူလည္း။ ေမာင္လား၊ ေမာင့္ေမေမလား၊ ေမာင့္ေမေမကို ကၽြန္မတို႔နဲ႔အတူလာေနဖုိ႔လိုလိုလားလားရွိခဲ့တဲ့ ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ပဲလားဆိုတာ....ကၽြန္မဘယ္လုိမွစဥ္းစားလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။

ျပသနာေတြကေတာ့ေမာင့္ေမေမေရာက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း တခုၿပီးတခု ဆက္တုိက္ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ကၽြန္မ လို မိဘမရွိေတာ့တဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္အတြက္ ေမာင့္ေမေမဟာ ကၽြန္မေမေမဆိုလည္းမမွားပါဘူး။အဲ့ဒီ အတြက္ ေမာင့္ေမေမကိုကၽြန္မတို႔နဲ႔အတူလာေနေစဖို႔ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ တုိက္တြန္းခဲ့တာပါ။ ေမေမေရာက္လာရင္ ေနဖို႔ အခန္းကအစ ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ျပင္ေပးခဲ့တယ္။ လူႀကီးဆိုေတာ့ သစ္ပင္ပန္းမံစိုက္တာ၀ါသနာပါႏိုင္တယ္၊ နံနက္ခင္းရဲ့ ေနျခည္ေႏြးေႏြးေလးမွာေနပူစာလွံုႏုိင္ေအာင္ အိမ္ရဲ့ ေတာင္ဖတ္အစြန္ ၀ရံတာပါတဲ့အခန္းေလးကို ေရြးၿပီးစိတ္ႀကိဳက္ျပင္ေပးခဲ့တယ္။အိပ္ခန္းျပင္ေနတဲ႔ကၽြန္မနားကိုရုတ္တရက္ ေမာင္ေရာက္လာၿပီး အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္နဲ႔ကၽြန္မကိုၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကိုေပြ႔ၿပီးေမႊ႔ရမ္းလိုက္တာကၽြန္မမွာေၾကာက္လြန္းလို႔ ေအာက္ကို ျမန္ျမန္ခ်ခိုင္းရတယ္။ ေမာင္က ေက်းဇူးတင္စကားဆုိၿပီး ကၽြန္မကိုအရမ္းခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲ့လိုပါပဲေလ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ေမာင္ဟာ ကၽြန္မရဲ့ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးအတြက္ အားကိုးမွီခိုစရာ အေႏြးေထြးဆံုး ေနရာေလးတခုေပါ့။ တခါတေလ ေမာင္အဲ့လို ေပြ႔ခ်ီေမႊ႔ရမ္းလိုက္ရင္လည္းကၽြန္မမွာရင္တုန္ၿပီး အရမ္းေပ်ာ္ေနမိတယ္။ အဲ့လို ထိတ္လန္႔မွဳမ်ိဳးကို ကၽြန္မႏွစ္သက္စြဲလမ္းေနမိတယ္။....ေအာ္ေမာင္ေရ ေမေမေရာက္လာေတာ့မယ္သြားၿကိဳဖို႔လုပ္ေတာ့ေနာ္.... ေမေမေရာက္လာေတာ့မယ့္အခ်ိန္နီးၿပီမုိ႔ကၽြန္မသတိေပးလုိက္ရတယ္။

ေမေမဟာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ ေတာကအက်င့္ေတြကိုမေဖ်ာက္ႏုိင္ဘူး။ ပန္းႀကိဳက္တဲ့ကၽြန္မက မနက္ဆုိပန္းေတြအမ်ားႀကီး၀ယ္ၿပီးဧည့္ခန္းမွာအလွထိုးရင္ ျဖဳန္းတယ္ဆုိၿပီး အျပစ္ေျပာတယ္။ ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး၀ယ္ေတာ့ အပိုကုန္တာေပါ့လို႔လည္းေျပာတယ္။ ကၽြန္မက ရီၿပီး...ေမေမကလည္း သမီးက ျဖဳန္းတာမဟုတ္ပါဘူး ပန္းလွလွေလးေတြကို ဒီလုိေလးလုပ္ထားေတာ့ ျမင္ရတဲ့လူအဖို႔လည္းစိတ္ခ်မ္းသာတယ္ေလ ေမေမရဲ့..အဲ့၏ဒါေၾကာင့္ပါ။...ဆုိေတာ့ ေမာင္က အဲ့ဒါၿမိဳ႔သားေတြစတိုင္ပဲေမေမရ ...ဆုိၿပီး ၿပံဳၿဖီးၿဖီးနဲ႔ေျပာပါတယ္။ တခါတေလ ေစ်းကျပန္လာရင္လည္း ဟိုဟာက ဘယ္ေလာက္လည္းဒီဟာကဘယ္ေလာက္လည္းဆုိၿပီးေမးေသးတယ္။ကၽြန္မက အမွန္အတိုင္းေျပာျပန္ရင္လည္း ...ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ဆိုစုတ္သက္လုိ႔မၿပီးေတာ့ဘူး။ ေမာင္က ကၽြန္မႏွာေခါင္းေလးကိုလိမ္ဆြဲၿပီး ....ဘာလို႔ အမွန္အတုိင္းေျပာရတာလည္းငတံုးမေလးရဲ့...လိမ္ေျပာလိုက္ေပါ့ကြာတဲ့။ ကၽြန္မ ရီပဲေနလိုက္တယ္။ ေမေမ့ရဲ့ စုတ္သက္သံေတြကေတာ့ေစ်းကျပန္လာတုိင္းၾကားေနက်ပါပဲေလ။ေမာင့္ေမေမမေက်နပ္တဲ့အဆိုးဆံုးအခ်က္က ေတာ့ ေမာင္ မနက္စာထျပင္တာကိုပါပဲ။ကၽြန္မအလုပ္ကအကနည္းျပပါ။ အဲ့ဒီေတာ့ တေနကုန္မနားတမ္းလွဳတ္ရွားထားတာမုိ႔မနက္ဆို ေစာင္ေႏြးေႏြးကေနမခြာခ်င္ဘူး။ ေမာင္ကကၽြန္မကိုခ်စ္ေတာ့ မနက္စာကိုသူပဲထထျပင္တာမ်ားတယ္။အဲ့ဒါကိုေမာင့္ေမေမကအိမ္ေထာင္မွဳမႏိုင္တဲ့မိန္းမတေယာက္အျဖစ္ ကၽြန္မကိုၾကည့္တယ္။ေနာက္ပိုင္းသူ႔သားလုပ္ေနရတာကိုမေက်နပ္ေတာ့သူကိုယ္တုိင္မနက္စာျပင္တဲ့အလုပ္ကို တာ၀န္ယူလုိက္ပါတယ္။ တခါတေလ ကၽြန္မမီးဖို၀င္ရင္၀င္ကူတက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမကူတာက ကၽြန္မကိုတာ၀န္ပိုမ်ားေစပါတယ္။

ပန္ကန္ေတြေဆးရင္လည္းဆပ္ျပာကိုေခၽြတာတဲ့အေနနဲ႔နည္းနည္းေလးသံုးတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ပန္ကန္ေတြကမေျပာင္စင္ေတာ့ဘူး။ ပလက္စတစ္အိပ္ေတြကိုလည္း ျပန္ေရာင္းဖုိ႔ဆိုၿပီးစုလုိ႔စုရဲ့။ တအိမ္လံုးလည္း ပလက္စတစ္အိပ္ေတြလည္းျပည့္လုိ႔။ တေန႔ေပါ့ ညႀကီး ေမေမေဆးထားတဲ့ပန္ကန္ေတြမေျပာင္လို႔ကၽြန္မခိုးေဆးေနတုန္း ေမေမေတြ႔သြားတယ္။ အခန္းတခါးကိုဂ်ိမ္းဆိုအက်ယ္ႀကီးပိတ္ၿပီး ေအာ္ငိုေနတာ...။အားလံုးေဆးေၾကာၿပီးအခန္းထဲ၀င္ေတာ့ ေမာင္ကေနာက္၀င္လိုက္လာတယ္။ၿပီးေတာ့အံႀကိတ္ၿပီးမသန္႔ရွင္းတဲ့ပန္ကန္ေတြနဲ႔စားလို႔မေသသြားႏုိင္ပါဘူးကြာ
တဲ့။ ေအာ္...ကၽြန္မလုပ္ရပ္ေတြက မွားေနတာလား..ေမာင္ရယ္။

ေမာင့္ေမေမ မနက္စာျပင္တဲ့တာ၀န္ကိုယူၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း....ေမေမဟာ သူ႔သားစားေနတာက်ေတာ့ ၀မ္းသာတဲ့မ်က္၀န္းနဲ႔ၾကည့္တယ္၊ကၽြန္မကိုက်တာ၀န္မေက်တဲ့မိန္းမဆိုတဲ့အၾကည့္ေအးဆက္ဆက္ႀကီးနဲ႔ၾကည့္ တယ္။ကၽြန္မအဲ့ဒီအၾကည့္ေတြကိုရင္မဆုိင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္မနက္စာကိုအျပင္မွာျဖစ္သလိုေျဖရွင္းလုိက္ရတာ
မ်ားတယ္။တရက္ေပါ့...ညအိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္မွာေမာင္ကကၽြန္မကိုေက်းဇူးျပဳၿပီးမနက္စာကိုအိမ္မွာပဲစားေပးပါလို႔ေျပာလာတယ္။ ေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ကၽြန္မ အတက္ႏိုင္ဆံုးအားတင္းၿပီး ေမေမျပင္ေပးတဲ့မနက္စာကို၀င္စားလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္မဗိုက္ထဲမွာ ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္း မသိပါဘူး။ တခုခုနဲ႔ေထာက္ထားသလိုခံစားလုိက္ရတယ္။ ကၽြန္မ အစာေတြျပန္ထြက္မလာေအာင္ မနည္းတင္းထားရတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လုိမွဆက္ထိန္းလို႔မရတဲ့အဆံုးပန္ကန္ကိုစားပြဲေပၚတင္ၿပီးသန္႔စင္ခန္းရွိရာကိုအေျပးသြားလုိက္
တယ္။ သန္႔စင္ခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းကၽြန္မထိုးအန္ေတာ့တာပဲ။ကၽြန္မအသက္ကို၀၀ရွဴသြင္းၿပီး ေနာက္ကိုအလွည့္ခါးေထာက္ၿပီးေဒါသတႀကီးၾကည့္ေနတဲ့ေမာင့္ကိုေတြ႔လုိက္ရတယ္။....မင္းကြာခဏေလးေတာင္
ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ဘူးလားတဲ့....သြားၿပီ။ ကၽြန္မလုပ္ခ်င္လို႔လုပ္လုိက္တာမဟုတ္ပါဘူးေမာင္ရယ္။ ေမာင့္ေမေမေလ...ငိုၿပီးေျပးထြက္သြားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေမာင္က ေမေမ့ေနာက္လုိက္သြားတယ္။

ကၽြန္မဘယ္လိုရွင္းျပရမွာလည္းေမာင္ရယ္။ ကၽြန္မတေနကုန္ေနရတာၾကည္ၾကည္လင္လင္မရွိဘူး။ ဘာမွလည္းစားလို႔မ၀င္ဘူး။ လုပ္ေဖာ္ေတြက ကၽြန္မကို ေဆးသြားစစ္က်ဖို႔တုိက္တြန္းတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ကၽြန္မေဆးသြားစစ္ျဖစ္တယ္...ကၽြန္မ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းျဖစ္မိတယ္။ကၽြန္မဘာေၾကာင့္အန္တယ္
ဆုိတာ ေမာင္ေရာ၊ အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ေမာင့္ေမေမေရာ ဘာေၾကာင့္မသိရတာလည္း။ကၽြန္မ အားငယ္စြာနဲ႔ပဲေဆးရုံထဲကထြက္လာခဲ့တယ္။ ေဆးရုံအျပင္မွာေလ ေမာင့္ကိုကၽြန္မေတြ႔ရလိုက္တယ္၊မေတြ႔ရတဲ့ ၃ရက္ေလာက္အတြင္းမွာေမာင္ေတာ္ေတာ္ပိန္က်သြားတာပါလား။ ကၽြန္မေခၚဖို႔ျပင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေမာင္ကကၽြန္မကိုေတြ႔သြားတယ္။ ေအးဆက္ဆက္အၾကည့္တခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေမာင္လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ကၽြန္မ၀မ္းနည္းလိုက္တာ....စိတ္ကဘယ္လိုမွထိန္းထားလို႔မရေတာ့ဘူး။ေတြ႔ရာtaxiတစ္စီးကိုတားၿပီးတက္လိုက္
တယ္။မတက္ခင္ေမာင့္ကိုလွည့္ၿပီးကၽြန္မမွာေမာင့္ရင္ေသြးေလးလြယ္ထားရၿပီဆိုတာကိုေအာ္ေျပာလိုက္ခ်င္ေပ
မယ့္တကယ္တမ္းေတာ့ကၽြန္မမလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။တလမ္းလံုးကၽြန္မငိုလာမိတယ္။အိမ္ေရာက္ေတာ့ကၽြန္မဘာမွလည္း
မစားခ်င္ဘူး အိပ္ယာထဲပဲ၀င္ေခြေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္မအရမ္းအားငယ္တာပဲ....အက်ယ္ႀကီးေအာ္ငိုလိုက္ခ်င္တယ္။ ေမာင့္ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာတိုး၀င္ၿပီးငိုပစ္လုိက္ခ်င္တယ္...ဒါေပမယ့္တကယ္တမ္းေတာ့ကၽြန္မအိပ္ယာခင္းစကို
စြဲကိုင္ၿပီးငိုေနခဲ့မိတယ္။

ရုတ္တရက္တခါးဖြင့္သံၾကားလို႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ေမာင္ရယ္ေလ...သူ႔ရဲ့ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ဘဏ္စာအုပ္ေတြကိုယူၿပီး
ကၽြန္မကိုအၾကည့္စိမ္းစိမ္းတခ်က္ၾကည့္ၿပီးထြက္သြားတယ္။ေအာ္...ေမာင္ရယ္ေမာင္ကအခ်စ္နဲ႔ေငြကိုလဲေတာ့မွာ
ေပါ့...။ေနာက္ေန႔ကၽြန္မေမာင္နဲ႔ေသခ်ာေဆြးေႏြးဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီးေမာင့္ရုံးခန္းရွိတဲ့ေနရာကိုကၽြန္မလုိက္သြားတယ္။ ရုံးေရာက္ေတာ့ေမာင္ကေမာင့္ေမေမကားတိုက္မွဳျဖစ္လို႔ေဆးရုံလုိက္သြားတယ္ဆိုလို႔ကၽြန္မေဆးရုံကိုလုိက္သြားမ
ိတယ္။

ကၽြန္မေနာက္မွသိလုိက္ရတာကကၽြန္မတုိ႔ျပသနာျဖစ္တဲ့ေန႔ကေမေမဟာရြာကိုျပန္ဖုိ႔ကားဂိတ္ကိုအသြားလမ္းအ
ကူးမွာအဖက္ကေမာင္းလားတဲ့ကားက အရွိန္မထိန္းႏိုင္ပဲေမေမ့ကိုတုိက္လိုက္မိတာတဲ့။ေမာင္အမွီသြားေပမယ့္ မမွီလိုက္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ေအာ္ေမေမရယ္ ကၽြန္မရင္ေသြးေလးေရာက္လာဖို႔ေမေမကထြက္ေပးသြားရတာလား။ ကၽြန္မဘယ္လိုေျဖရွင္းရေတာ့မွာလည္း။

ေမာင္ဟာေမေမ့နာေရးကိစတေလွ်ာက္လံုးကၽြန္မကိုစကားမေျပာဘူး။ နာေရးၿပီးသြားေတာ့လည္း ေမာင္စာ ေမေမ့အခန္းမွာပဲသြားအိပ္တယ္။အိမ္ျပန္ခ်ိန္လည္းေနာက္က်တယ္၊ျပန္လာရင္လည္းတကိုယ္လံုးအရက္နံ႔မႊံေနခဲ့တယ္။ တေန႔ေပါ့...ကၽြန္မအလုပ္ကအျပန္စားသားဆိုင္တခုမွာေမာင့္ကိုေတြ႔လိုက္တယ္။ေမာင္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာ
လည္းေကာင္မေလးတေယာက္ရွိတယ္။ ေမာင္ဟာေကာင္မေလးရဲ့ဆံပင္ေလးကိုပြတ္သပ္ေပးေနတယ္။ ကၽြန္မဘယ္လိုမွဟန္မေဆာင္ႏုိင္ဘူး၊ကားဆရာကိုခဏရပ္ခိုင္းၿပီးေမာင္တို႔စားပြဲရွိတဲ့ေနရာကိုကၽြန္မသြားလိုက္မ
ိတယ္။ ေမာင္တို႔စားပြဲေဘးကၽြန္မရပ္မိခ်ိန္မွာ ကၽြန္မမ်က္၀န္းထဲကမ်က္ရည္က်မလာခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မဟာေမာင္တို႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနလုိက္တယ္။ေမာင့္ကိုတလွည့္ကၽြန္မကိုတလွည့္ၾကည့္ၿပီးေမာင့္ေကာင္မေလး
ကထြက္သြားမလို႔အလုပ္ေမာင္က ေကာင္မေလးလက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီးကၽြန္မကိုစိမ္းစိမ္းကားကားၾကည့္တယ္။ ေမာင္ရယ္....ကၽြန္မအဲ့ဒီေမာင့္ရဲ့အၾကည့္ကို စိတ္နာသြားတယ္။ ေမာင့္ကိုေရာေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းကၽြန္မလည္းေမာင့္ကိုေျဖရွင္းဖို႔မႀကိုးစားေတာ့ဘူး။သူ႔ဟာသူေနခ်င္သလုိေန...ကိုယ္လည္းေနတက္သ
လိုေနလုိက္တယ္။ ေဆးခန္းလည္း ကိုယ့္ဟာကိုတေယာက္တည္းပဲေျဖရွင္းလုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုယ္၀န္ကိုျဖတ္ခ်ဖို႔အႀကံေပးေပမယ့္ကၽြန္မမလုပ္ရက္ခဲ့ဘူး။ကၽြန္မရဲ့ရင္ေသြးေလးဟာေမာင့္ေမေမအတြက္အ
ေရာ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။

ေမာင္ဟာအိမ္ကိုျပန္လာခ်င္မွျပန္လာတယ္၊တခါတေလလည္းအခန္းထဲမွာေမာင္ဟာသူ႔ပစည္းေတြ၀င္ယူထား
သလားမသိဘူး။ တခန္းလံုးရွဳတ္ပြလို႔ေနခဲ့တယ္။ တေန႔ေပါ့ ကၽြန္မအလုပ္ကျပန္အလာ ေမာင္က ဧည့္ခန္းမွာ စာရြက္တရြက္ေရွ႔ခ်ၿပီးမင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္တဲ့။ကၽြန္မသိလိုက္ပါတယ္...ေမေမေသသြားၿပီးေနာက္ပိုင္းေမာင့္
ဆီကပထမဦးဆံုးၾကားလိုက္တဲ့စကားတခြန္းေပါ့။ကၽြန္မစိတ္ေတြေသြးေအးေနခဲ့တယ္...ေအးေအးေဆးေဆးပဲ
ကၽြန္မဦးထုပ္ကိုခၽြတ္တယ္၊အေပၚ၀တ္အက်ီကိုခၽြတ္ၿပီးခံုေပၚအတင္မွာကၽြန္မရဲ႔သိသာေနၿပီျဖစ္တဲ့ဗိုက္ေလးကို
ၾကည့္ၿပီ....ရီ မင္းမွာကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီဟုတ္လား.... ကၽြန္မဘာမွျပန္မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ေမာင္လိုခ်င္တ့ဲ လက္မွတ္ကို စာရြက္ေပၚမွာထိုးေပးၿပီးေမာင္သြားလို႔ရပါၿပီ။ေမာင့္စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ႏုိင္ပါၿပီ...ကိုယ္၀န္အတြက္ေမာင္ဘာမွမပူပါနဲ႔
ကၽြန္မအားလံုးလုပ္ႏုိင္ပါတယ္လို႔ေျပာၿပီးအခန္းထဲ၀င္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းေမာင္ဟာ သူ႔ရဲ့ရင္ေသြးေလးဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေျပာင္းလည္းလာတယ္။ ေန႔တုိင္း အားရွိမယ့္ အစာေတြ၊ ေဆးေတြ ကေလးအတြက္အသံုးအေဆာင္ေတြ၀ယ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ေလ ကၽြန္မစိတ္ေတြမလွဳတ္ရွားေနခဲ့ေတာ့ဘူး။စားေသာက္ဆုိင္မွာေတြ႔ခဲ့တဲ့ေမာင့္အၾကည့္တခ်က္နဲ႔တင္ ကၽြန္မခံစားခ်က္ေတြေသသြားခဲ့တာပါ။ညညဆိုေမာင့္အခန္းထဲကေနညည္းသံသဲ့သဲ့ၾကားရတယ္။ဒါဟာလည္း
ေမာင့္အက်င့္ပါပဲ...ကၽြန္စိတ္ဆိုးေနၿပီဆုိ ဖ်ားဟန္ေဆာင္ၿပီးညည္းျပတက္တာေလ။ ကၽြန္မကေတာ့ တကယ္ထင္ၿပီးစိတ္ပူေနရင္ေမာင္ကတဟားဟားေအာ္ရီၿပီးကၽြန္မကိုစေတာ့တာပဲ။...မရေတာ့ဘူးေမာင္ေရ....အဲ့ဒါေတြကအရင္က အခုေတာ့ကၽြန္မရွင့္ကိုစိုးရိမ္စိတ္နည္းနည္းမွမရွိေနေတာ့ပါဘူး။ေမာင့္ရဲ့ညည္းသံေတြဟာေနာက္ပုိင္းပိုၿပီးစိတ္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေမာင္ဟာ ညညဆုိကြန္ပ်ဴတာတလံုးနဲ႔ အလုပ္ရွဳတ္ေနတက္တယ္။

တညေပါ့ ကၽြန္မဗုိက္အရမ္းနာလာတယ္၊ ကၽြန္မေအာ္သံၾကားေတာ့ေမာင္ဟာ ဒီအသံကိုေစာင့္ေနတဲ့အလား ေလအဟုန္နဲ႔ကၽြန္မနားကိုအျမန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ေမာင္ဟာကၽြန္မကိုေပြ႔ခ်ီကားငွားၿပီးေဆးရုံကိုအျမန္ပုိ႔ပါတယ္။ ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ေမာင္ဟာကၽြန္မကိုေပြ႔ခ်ီၿပီးသားဖြားေဆာင္ကိုပို႔တယ္။ေမာင့္ရဲ့ေက်ာျပင္ေလးကိုမွီရင္းေမာင့္
ေလာက္ကၽြန္မအေပၚခ်စ္ႏုိင္တာဘယ္သူရွိအံုးမလည္းလို႔ကၽြန္မေတြးမိတယ္။သားဖြားလွည္းေပၚတက္သြားတဲ့
ကၽြန္မကိုစုိးရိမ္တႀကီးၾကည့္ေနတဲ့ေမာင့္ကို ကၽြန္မအားတင္းၿပီးၿပံုးျပလိုက္မိတယ္။

သားေလးနဲ႔က်မကိုၾကည့္ၿပီးေမာင္ပီတိေတြေ၀ေနခဲ့တယ္။ ရုတ္တရက္ေမာင္ဟာ ေပ်ာ့ေခြလဲက်သြားခဲ့တယ္။ က်မေလစိုးရိမ္တႀကီးဆရာ၀န္ေတြေအာ္ေခၚမိတယ္။ ဆရာ၀န္ႀကီးကေမာင့္မွာအသဲကင္ဆာရွိေနတယ္တဲ့။ ေမာင့္ရဲ့အသဲကင္ဆာဟာေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကိုေရာက္ေနၿပီးတဲ့။ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့၅လထဲကေမာင့္အေျခေနဟာေတာ္
ေတာ္ဆိုးေနတာတဲ့။ အိုးကၽြန္မေလရုတ္တရက္ဆြံအသြားသလိုခံစားလုိက္ရတယ္။ ဒါဆို ညညေမာင့္ဆီကညည္းသံေတြဟာတကယ္ေပါ့။ကၽြန္မအိမ္ကိုအေျပးသြားၿပီးေမာင့္အခန္းထဲကကြန္ပ်ဴတာကိုဖြင့္
ၾကည့္မိတယ္။ေမာင္ေလ....သားအတြက္စာေတြအမ်ားႀကီးေရးထားခဲ့တယ္။သားကိုသူဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္သားေလးေမြးၿပီးမွေသမယ္ဆိုၿပီးစိတ္ကိုတင္းထားခဲ့ေၾကာင္း၊ သားေလး ဘယ္အရြယ္မွာ ဘာလုပ္ဖို႔...အို....စံုလို႔ပါပဲ။ကၽြန္မကိုလည္းသားေလးဘယ္အသက္အရြယ္မွာဘယ္ဗူးေလးေပးေပးပါ...ရက္ဆြဲနဲ႔ခု
ႏွစ္ေတြထည့္ဖုိ႔မေမ့ပါနဲ႔လို႔လည္းမွာထားေသးရဲ့။ေမာင္ရယ္...ကၽြန္မေဆးရုံကိုအေျပးျပန္သြားၿပီးသားေလးကိုသူ႔
အေဖရဲ့ရင္ေငြ႔ေလးကိုမွတ္မိေအာင္ ေမာင့္ကိုယ္ေပၚတင္ေပးၿပီး ေမာင္ေရ သားေလးကိုတခ်က္ေလာက္ၿပံဳးျပေပးပါလို႔ေျပာေတာ့...ေမာင္ဟာ အားတင္းၿပီးသားသားကိုၿပံုးျပရွာတယ္။ ကၽြန္မေလမ်က္ရည္ေတြၾကားထဲကသားေလးနဲ႔သူ႔အေဖကိုအမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ကင္မရာခလုတ္ကိုအျမန္ႏွိပ္
လုိက္တယ္။

ကၽြန္မၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေမာင္ဟာ အသက္ရွိမေနခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ ေမာင္ေရ....ေမာင္.........................


ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ ဒါပါပဲရွင္...ဒါေၾကာင့္ဘ၀ဆုိတာခဏေလးပါ၊ ဒီခဏတာေလးအတြင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳကိုပဲရွာယူပါ။ျပသနာေတြကိုအၾကာႀကီးမေမြးထားပါနဲ႔။ႀကီးေသာအမွဳကိုငယ္ေအာင္၊ငယ္ေသာအမွဳကိုပေျပာက္ေအာင္ပဲႀကိဳးစားပါ။ အထင္လြဲမွဳေတြမမ်ားၾကပါနဲ႔၊ ရွိလာၿပီဆုိလည္း ေျဖရွင္းႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ မာန္မာနမထားပါနဲ႔၊ ရွိသင့္တာထက္ေက်ာ္ရင္ဘယ္အရာမွမေကာင္းပါဘူးရွင္။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္က်ပါေစရွင္။ ခ်စ္သူတိုင္း ခ်စ္ႏိုင္က်ပါေစရွင္။

ဇာတ္လမ္းျဖစ္တည္မွဳ.....

တေန႔ကသူမေလးသူငယ္ခ်င္းေျပာျပတဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုေလးကိုအရမ္းႀကိဳက္လြန္းလို႔ေရးမွတ္ထားခ်င္တာရယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္းျပန္မွ်ခ်င္တာေၾကာင့္ဒီေန႔မနက္ေစာေစာရုံးေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘာအလုပ္မွမလုပ္ေသး
ပဲပို႔စ္ေလးတင္ႏုိင္ဖို႔ပဲတေခ်ာက္ေခ်ာက္ရုိက္ေနမိတယ္။ဟီဟီ...သူေဌးသိလုိ႔ကေတာ့ရုိက္ေပါက္ေနာ္...မတက္ႏုိင္
ဘူးေလ....လုပ္ခ်င္ၿပီဆိုခ်က္ခ်င္းလုပ္လုိက္ရမွေက်နပ္တာအက်င့္မို႔တေခါက္တေလေတာ့ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။
....ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူမေလးသူငယ္ခ်င္းေျပာျပမွၾကားဖူးတာပါ။ အကယ္ရ်္...တေနရာရာမွာ ေရးထားတာရွိရင္ပံုတူေရးမိတဲ့အတြက္ႀကိဳေတာင္းပန္ပါရေစရွင္။သူငယ္ခ်င္းေျပာျပတာကိုသူမေလးမွတ္မိသ
ေလာက္ျပန္ေရးတာျဖစ္တဲ့အတြက္အမွားပါေကာင္းပါႏုိင္ပါတယ္၊စာေတြကအမ်ားႀကီးရုိက္ရတဲ့အတြက္စာလံုး
ေပါင္းမွားခဲ့ရင္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါရွင္.....

မဂၤလာပါရွင္....ႏွစ္သစ္မွာ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္းေျမ့ၾကပါေစရွင္။ အခုခ်ိန္မွာ သူမေလး ထိုင္ရမလိုထရမလိုနဲ႔လူကဘယ္လိုႀကီးမွန္းကိုမသိဘူး။ လူလည္းအေတာ္ပင္ပန္းေနတယ္၊ ၁၂ရက္ေန႔က သၾကၤန္လည္လိုက္တာ ဘာျဖစ္လာမွန္းကိုမသိပါဘူး။ လည္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဘယ္မွသိပ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး၊ မိုးမိလို႔ထင္တယ္ လူကအရမ္းနဲ႔ပင္ပန္းေနတယ္။ သၾကၤန္ပြဲလုပ္တဲ့ကြင္းထဲေတာ့မေရာက္ျဖစ္ဘူး၊ အျပင္ကေနၾကည့္တာကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္တာနဲ႔ ျပန္လာခဲ့တယ္။ အကိုေတြက မ၀င္ခိုင္းတာလည္းပါတာေပါ့။ မိုးကလည္းရြာ၊ ေရေတြကလည္းေဆာ့ထားျပန္ေတာ့ အ၀င္၀မွာတင္ ရြံ့ေတြကႀကိဳေနတယ္။ အင္း ဘာလိုလိုနဲ႔ ဒီကိုေရာက္တာ၂ႏွစ္ေတာင္ျပည့္ေတာ့မွာပါလား။ လြမ္းတယ္ ေမေမေရ၊ ျပန္ခ်င္တာ အရမ္းပဲ အိမ္ကို တခ်ိန္လံုးဖုန္းဆက္ေနတာ။ အခုဆိုအိမ္မွာလူစံုေနတယ္၊ ညီမေလးေတြလည္းေရာက္ေနတယ္၊ ဦးေလးေတြ၊အေဒၚေတြေရာေရာက္ေနေတာ့ ေပ်ာ္စရာႀကီးေနမွာ။ သူမေလးတစ္ေယာက္ပဲ မပါတယ္၊ဆိုးလိုက္တဲ့အျဖစ္။

သူမေလး သၾကၤန္ကိုမခ်စ္ပါဘူး၊ သၾကၤန္ခေရဇီတေယာက္လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဟိုမွာေနတုန္းကလည္းတခါမွမလည္ဖူးဘူး၊သၾကၤန္ေရာက္ရင္ေမေမတို႔နဲ႔လိုက္ၿပီးတရားစခန္း၀င္ပါတယ္။ တရားစခန္း၀င္တယ္ဆိုလို႔ အထင္မႀကီးလုိက္က်ပါနဲ႔...ဟီ။ နာမည္ခံေယာဂီပါ၊ သၾကၤန္နားနီးရင္ အိမ္နားက အဖြားေတြကို ေမေမက ကုသိုလ္လုပ္တဲ့အေနနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္မွာ ၇ရက္စခန္း လုပ္ေပးပါတယ္။ ေမေမတို႔အဖြားတို႔လည္းသြားေတာ့ သူမေလးတို႔ညီအမေတြပါ လိုက္ၿပီးရွဳတ္က်တာေပါ့။ ေမေမဘယ္သြားသြားတေကာက္ေကာက္လိုက္တက္တာ အက်င့္မို႔တရားစခန္း၀င္တာေတာင္လိုက္ရွဳတ္က်တာပါ။ ေပ်ာ္ေတာ့ေပ်ာ္စရာႀကီး ေမာင္ႏွမတေတြတၿပံဳႀကီး၊ အေဒၚေတြလည္း မလည္ရဘူး သူမေလးတို႔ကို ထိန္းဖို႔လိုက္လာရတယ္။ သၾကၤန္အႀကိဳေန႔မေရာက္ခင္တရက္ အလိုမွာ ျပင္ဦးလြင္ကိုသြားက်တယ္။ အဖြားေတြကကားတစီး၊ သူမေလးတို႔ကေလးေတြကကားတစီးသက္သက္စီသြားက်တယ္။ မဟုတ္ရင္ အဖြားေတြမ်က္ေစ့ေနာက္မွာဆိုးလို႔တဲ့ ေမေမက သူ႔သမီးေတြအေၾကာင္းသူသိတယ္...ဟီ။ သူမေလးတို႔ကားေပၚမွာ ေရေသနပ္၊ ေရဖလား အစံုပါတယ္။ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့လူေတြကို လုိက္ပတ္တာပါ။ ေပ်ာ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္။ အဲ့ထဲမွာ သူမေလးက ကေလးဗိုလ္ေပါ့။ တကားလံုးဆူညံေနတာပဲ....သီခ်င္းသံေတြေရာ လူသံေတြေရာ ဘာေတြမွန္းကိုမသိဘူး။ ေတာ္ေသးတာေနာ္ တရားစခန္းသြားလို႔....မဟုတ္ရင္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာလည္း သူမေလးတို႔ ပဲရွိတာေလ၊ ၿမိဳ ႔ထဲက ဖြားဖြားသူငယ္ခ်င္းနည္းနည္းေတာ့တရားစခန္းလာ၀င္က်တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမေလးတို႔အေၾကာင္းသိေနေတာ့ ဘာမွမေျပာပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းကလည္း ကေလးေတြဆုိၿပီးလႊတ္ေပးထားတယ္။ သူမေလးကလည္း ကေလးေတြနဲ႔ေရာၿပီးကေလးလုပ္ေနတာ ညေနဆုိလည္းထမင္းစားတာပဲ။ တရားခ်ိန္တေန႔မွာ ၇ခ်ိန္ရွိတာကို၃ခ်ိန္ပဲ၀င္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ေမေမက မ၀င္မေနရအမိန္႔ထုတ္ထားလို႔ ၀င္ရတာပါ။ မနက္အေစာႀကီးအခ်ိန္က်လည္းမထႏိုင္လို႔၊ ေန႔လည္ဆြမ္းစားၿပီးအခ်ိန္က်လည္း ထမင္းစားၿပီးစ အိပ္ငိုက္မွာဆိုးလို႔နဲ႔အမ်ိဳးမ်ိဳးလွည့္ပတ္ဂ်ီက်ေနတာပါ။လူႀကီးေတြလစ္ရင္လစ္သလို ထီးလွိဳင္တို႔ ဒီဇင္ဘာတို႔မွာ လည္းမုန္႔သြားသြားစားက်ပါေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ့ကေလးေတြေနာ္။ သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔ဆိုသူမေလးတို႔ညီအမေတြအျမဲငိုရတက္ပါတယ္။ အဲ့ဒါ ၁ႏွစ္ထဲမဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္တုိင္းပဲ.... တခုမဟုတ္တခုျဖစ္ၿပီးငိုရတာပါ။ မႏွစ္သၾကၤန္တုန္းက သူမေလးက ၁၈ရက္ေန႔မွာ စာေမးပြဲရွိေတာ့ ေနာက္ဆံုးေန႔တေန႔လံုးစာအုပ္ပံုၾကားထဲမွာ အိပ္ငိုက္ေနရတယ္...အဲ ဟုတ္ပါဘူး တေနကုန္စာေတြက်က္ေနရတာကိုေျပာတာပါ။ ဟီ...ေနာက္ေန႔စာေမးပြဲေျဖၿပီးဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္က ဘာမွမေမးရဘူး ညီမေလးေတြက မမ မေန႔ကအိုေကလားတဲ့၊ သမီးတို႔ေတာ့မအိုေကဘူး ငိုရတယ္တဲ့။ ဟဟ ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္းဆိုေတာ့ တေယာက္က တရားခ်ိန္မွာ မုန္႔ခိုးစားလို႔တဲ့၊ ေနာက္တေယာက္ကက် အိပ္ငိုက္ေနလို့ ဘုန္းဘုန္းက ဆူလိုက္တာတဲ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ညီမႏွစ္ေယာက္လံုးငိုရတယ္တဲ့။ ဟဟဟ ျဖစ္ရမယ္....မႏွစ္က တရားစခန္းက ျပင္ဦးလြင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ...ေက်ာက္မဲနားက သံုးဆယ္ရြာမွာလုပ္ျဖစ္တာပါ။ ျပင္ဦးလြင္က ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ သူမေလးတို႔အေၾကာင္းသိေနေတာ့လႊတ္ထားတာ၊ အခုသံုးဆယ္က ဘုန္းဘုန္းက စည္းကမ္းႀကီးေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ အျဖစ္ကအဲ့လိုပါ... သူမေလးေတာ့ ငိုရဘူးေပါ့...ဒါေပမယ့္ ညီမေလးေတြငိုရတယ္ဆုိေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီးမ်က္ရည္က်မိပါတယ္။ ဒီႏွစ္လည္းဘယ္လိုလာအံုးမယ္မသိဘူး။ ေမေမတို႔ဒီႏွစ္တရားစခန္းမလုပ္ျဖစ္ဘူးတဲ့။ ညီမေလးေတြကလည္းေက်ာင္းပိတ္ရက္ကသိပ္မရေတာ့၊ အိမ္မွာမေနျဖစ္တာလည္းၾကာၿပီမို႔အိမ္မွာပဲေနခ်င္တယ္ေျပာလို႔မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ေကာင္းပါတယ္ သူမေလးလည္း ညီမေလးေတြ၊ေမာင္ေလးေတြနဲ႔အတူအိမ္မွာေနခ်င္လိုက္တာ။သၾကၤန္အတက္ေန႔မွာ ညီမေလးေတြေရာ သူမေလးပါ မငိုရပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းရင္း....အားလံုးအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္စရာ ႏွစ္သစ္ေလးကိုပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစလို႔....

အားလံုးမဂၤလာပါရွင္။

သူမေလး ဒီေန႔ ေပ်ာ္ေနတယ္...ဟဲဟဲ ဘာလို႔လည္း သိက်မယ္ထင္တယ္ေနာ္။ ဒီတပတ္နားရက္က ၃ရက္ေတာင္ရမွာမို႔လို႔ေလ။ ညေနရံုးဆင္းရင္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဟာ့ေပါ့သြားစားဖို႔ခ်ိန္းထားေသးတယ္။ ၁၂ရက္ေန႔မွာလည္း သၾကၤန္သြားလည္အံုးမယ္။ ဟဟ ပြဲဆက္ေတြမ်ားေနတယ္ေနာ္။ ပိတ္ရက္မွာ စာေရးခ်င္မွေရးျဖစ္မယ္။ နည္းနည္း အရွဳတ္ေလးေတြ
လုပ္လိုက္အံုးမယ္။ အခုသူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏွစ္သစ္လက္ေဆာင္အျဖစ္ သူမေလး စုထားတဲ့ Photoshop Brush
ေလးေတြ ေပးခ်င္ပါတယ္။ရွိက်ၿပီးသားလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ လက္ေဆာင္ေပးတာဆိုေတာ့ မျငင္းကာင္းဘူးေလေနာ္ ္ေဒါင္းသာ ေဒါင္းသြားလိုက္ပါ။ လိုခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္လည္း ထပ္ေျပာေနာ္
...အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ ဟဲဟဲ

လင့္ေလးကေတာ့ ဒီမွာပါေနာ္.....http://www.zshare.net/download/58386529e83ed0e4/
ႏွစ္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္က်ပါေစရွင္။

အင္း....ၾကားရတာေတာ့စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ ကိုယ္နဲ႔ဘာမွမေတာ္ေပမယ့္ တနည္းတဖံုပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနေလေတာ့ သြားသြားလွ်ာရွည္ေနမိတယ္။ ကၽြန္မ သူမ်ားအေၾကာင္းကို သိပ္စိတ္၀င္စားေလ့မရွိဘူး၊ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ေပ်ာ္ေနရင္ၿပီးေရာ ဘယ္သူေတြဘာျဖစ္ေနေနကိုယ္နဲ႔ လံုးလံုးမွကိုမဆိုင္ဘူးလုိ႔ မွတ္ယူထားတဲ့မိန္းကေလးတေယာက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ေလ ....ဒါေပမယ့္ေပါ့။ ကၽြန္မ သူ႔ေၾကာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးစိတ္အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္ဖူးပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခုလိုၾကားသိရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာေတာ့အမွန္ပါ။ အင္းေပါ့ေလ သူလုပ္ေနတဲ့ အရာေတြက ေနာက္ဆံုးဒါမ်ိဳးျဖစ္လာႏုိင္တာပဲမလား။ အရာအားလံုးဟာ ကိုယ္လုပ္တဲ့အေပၚမွာပဲမူတည္ေနတယ္ ညီမေလးရဲ့၊ မင္းလုပ္တာေကာင္းတဲ့အလုပ္လို႔ ဆုိႏိုင္ေပမယ့္ ရလဒ္ကေတာ့ ေကာင္းလာမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္း အဆင္ေျပႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္ကြာ။ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာမာန္မာနမွမရွိေနပဲ မင္းအတြက္ အဆင္ေျပေစဖို႔ပဲေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ကြာ။

အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏုိင္ပါေစရွင္။

မဂၤလာပါရွင္။ အခုတေလာ Beyonceရဲ့သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုနားေထာင္ျဖစ္တယ္။ သူမ်ားသားသမီးေတြမ်ားအသံလည္းေကာင္း၊ ရုပ္ေလးကလည္း ဆြဲေဆာင္မွဳရွိပါ့။ သူမေလးတုိ႔မ်ားေတာ့ အသံၾကားတာနဲ႔ရိုက္ပစ္ခ်င္ၾကေလာက္မယ္ထင္ပါရဲ့...ဟီ။ သူ႔ရဲ့ သီခ်င္းေတြအားလံုးနားေထာင္လို႔ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီသီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ကိုေတာ့ သူမေလးေတာ္ေတာ္သေဘာက်ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ေလးလည္းမဆုိးဘူးေျပာရမယ္၊ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔လည္းနားဆင္ႏုိင္ေအာင္တင္ေပးမယ္ေနာ္။ နားေထာင္ဖူးၿပီးသားလူေတြလည္းပါႏုိင္ပါတယ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ထပ္နားေထာင္ေပးၾကပါ။ ေအာက္မွာတင္ေပးထားတဲ့ သီခ်င္းlyricေလးကဖတ္လုိ႔ရပါ့မလားမေျပာတက္ဘူး၊ သူမေလး Flashနဲ႔ကလိထားတာပါ။ လာေရာက္ဖတ္ရွဳတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္၊ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏုိင္က်ပါေစ။

မဂၤလာပါရွင္၊ သူငယ္ခ်င္းေမဒီTagထားတဲ့ ၀ါသနာေလးမ်ားအေၾကာင္းေရးပါမယ္ရွင္။ လူတုိင္းလူတုိင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္၀ါသနာေလးေတြရွိက်မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့ကိုယ့္ကိုကုိယ္ဘာ၀ါသနာပါလည္း စဥ္းစားလုိ႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ၀ါသနာပါတာေတြကေတာ့အမ်ားသား၊ ဒါေပမယ့္ ဘာကိုမွ ဆြဲဆြဲၿမဲၿမဲလုပ္ေလ့မရွိတာ သူမေလး အက်င့္ပါ။ ေအာ္ ဆြဲဆြဲၿမဲၿမဲ လုပ္တာေလးတခုေတာ့ရွိတယ္၊ ဘာလည္းဆုိေတာ့ သီခ်င္းနားေထာင္တာပါ။ သီခ်င္းဆုိ ဘယ္သီခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္နားေထာင္တယ္၊ ႀကိဳက္တယ္။ အဆြဲမရွိဘူး၊ အဆုိေတာ္မေရြးဘူး၊ ေရွးေဟာင္းသီခ်င္းေတြလည္းနားေထာင္တယ္၊ တခါတေလ ေရွးသီခ်င္းေတြနားေထာင္ၿပီး ငိုခ်င္ငိုေနတက္တယ္။ ဟီ အဲ ငိုတာကလည္း သူမေလးရဲ့ ၀ါသနာတခုလုိ႔ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ :)

သူမေလး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေမးမိတယ္၊ အခ်က္အျပဳတ္၀ါသနာပါလားေပါ့။အေျဖကႏုိးပါ၊ ထမင္းဟင္းကို သူမေလး ၂၀၀၈ခုႏွစ္ရဲ့ ၇လပိုင္းမွစခ်က္ဖူးတာပါ။ သူမေလးရဲ့ I can flyဆိုတဲ့ပို႔စ္ထဲမွာေရးဖူးပါတယ္။ အိမ္မွာေနတုန္းက မီးဖုိေခ်ာင္ဆုိတာ ကိုယ္နဲ႔လားလားမွမဆိုင္သလိုကိုထင္ခဲ့တာ။

အလွအပေရာ၀ါသနာပါလား? ဟီ ဒါလည္းႏုိးပါ အလွအပနဲ႔ပတ္သက္တာဆုိရင္ေတာ့ သူမေလး ႀကိဳက္တာ ဖိနပ္၊ အိတ္၊ လက္သည္းနီဒါပါပဲ။ ဖိနပ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခေရဇီ(crazy)ျဖစ္တယ္။ အရင္လကေတာင္တလတည္း ဖိနပ္၃ရံ၀ယ္မိလုိ႔ ဘက္ဂ်က္ထိန္းေနရတယ္။ ဟဲဟဲအလကားစတာပါ၊ တရံမွ စလံုး၂၀ေလာက္ပဲရွိတာ၊ သိပ္ေစ်းမ်ားတာဆုိ ႏုိးႏုိးႏိုးပါ။ ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရႊးပါတယ္။ ဟီဟီ။ လက္သည္းနီလည္းေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ပါတယ္။ ဆုိးလုိက္ဖ်က္လိုက္၊အေရာင္ေျပာင္းလုိက္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ပါတယ္၊ အခုေတာ့မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အခ်ိန္လည္းမေပးႏုိင္၊ ပ်င္းကလည္းပ်င္းေတာ့ သဘာ၀လက္သည္းနီပဲဆုိးျဖစ္ေတာ့တယ္။ :P

အားကစားေရာ ၀ါသနာပါေသးလား? ဒါလည္းဟင့္အင္းပါပဲ။ gameလည္းေကာင္းေကာင္းမေဆာ့တက္ပါဘူး၊ သူမေလးအကၽြမ္းဆံုးကစားတက္တာကေတာ့ အရုပ္မေလးေတြကိုအက်ီၤ၀တ္ေပးတဲ့ ကေလးေလးေတြကစားတဲ့ ဂိမ္းေလးပဲေဆာ့တက္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ အရမ္းအေဆာ့သန္ပါတယ္၊ အိမ္မွာကပ္တယ္ရယ္ကိုမရွိဘူး။ ဘယ္ေလာက္ထိေဆာ့လည္းဆုိ အဖြားကမႏုိင္ေတာ့လို႔ တုိင္မွာႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားရတဲ့အထိပါပဲ။ :P ေနာက္ ၀ူခံုးအလုပ္ေတာ္လုိ႔ ေခါင္းေလးေပါက္ဖူးတာေလာက္ပါပဲ။ မိန္းကေလးပီပီ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အဲ့လုိသိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေနခဲ့တာပါ။

ကဲသူငယ္ခ်င္းေရ ဒီေလာက္ပဲေတာ္ပီေနာ္၊ မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ေပါင္ကိုလွန္ေထာင္းသလုိျဖစ္ေရာ့မယ္။ ဟီ ကိုယ့္မေကာင္းေၾကာင္းကိုယ္ဖြင့္ေျပာသလုိျဖစ္ေနပီ....ေတာ္ေသပီ...သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ။
အားလံုးက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစရွင္။

မဂၤလာပါရွင္
မမအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ ဘေလာ့မွာ ျမန္မာေဖာင့္ေျပာင္းတဲ့linkေလးေတြ႔လို႔ သူမေလးလက္ကျမင္းၾကည့္တာပါ။

သူမေလးရဲ့ရံုးကစက္မွာ zawgyi fontinstallလုပ္လို႔မရပါဘူး။admin passwordသိမွ installလုပ္လို႔ရမွာမို႔ သူမေလးဘေလာ့ေလးကို စေန၊တနဂၤေႏြမွပဲပို႔စ္တင္ျဖစ္တယ္။ လုပ္လို႔ရတဲ့သူခိုးနည္းတမ်ိဳးေတာ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ကိုယ့္အတြက္မေကာင္းေတာ့ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။

အခုေတာ့အိုေကသြားၿပီေပါ့။ ေဇာ္ဂ်ီိေဖာင့္မရွိလည္းဘာမွပူစရာမလိုေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ လစ္ရင္လစ္သလို ပို႔စ္ခိုးတင္ပါ့မယ္ရွင္။ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။ မမအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ကိုလည္းအထူးေက်းဇူးပါရွင္။